تشویق در لغت به معنای دلگرم ساختن، به شوق آوردن و آرزومند ساختن است و تاثیر بسیاری بر کودکان و نوجوانان دارد. من به عنوان یک مربی بارها و بارها تاثیر تشویق را بر هنرجویانم دیده ام. بچه ای را که برای انجام کاری بارها از سوی والدین خود اجبار و شروط منفی را دیده و شنیده است به راحتی می توان به انجام همان کار سخت و یا ناخواسته ترغیب کرد. آن هم با یک تشویق ساده، با دست زدن و یا اهدای یک شاخه گل و حتی گفتن اینکه «تو عالی بودی و درخشیدی.»
حال در کار ما که هنرهای نمایشی است کودکی را تصویر کنید که برای بار اول است بر روی صحنه رفته و نمایشی را اجرا کرده، هنگامی که ما او را تشویق می کنیم و از او می خواهیم که خودش را برای جمع معرفی کند و درباره ی نقشی که آن را بازی کرده است، توضیح دهد تاثیر تشویق می تواند چند برابر باشد چرا که در مقابل چشم افرادی دیگری به غیر از افراد آشنا و خانواده مورد تشویق قرار گرفته است. تشویق حتی برای ما بزرگسالان هم سازنده و امید بخش است. من خودم عاشق آن هستم که تماشاگران در انتهای نمایش برای من دست بزنند. این زمان من در اوج شعف و شادی هستم.
از نگاه روان شناسان نیز تمجید راهگشای مشکلات زیادی در کودکان و نوجوانان است و هنگامی که از فرد کم سن و سالی در برابر دید همگان نام برده می شود و مورد تحسین قرار می گیرد به ادامه کارش امیدوار می شود. من به عنوان فردی که بارها بر روی صحنه بچه ها را صدا زده ام و از حضار خواسته ام تا برای آنها دست بزنند، حس زیبای آن ها را عمیقا درک کرده ام و می دانم چه حس خوشایندی به انسان دست می دهد. پس فرزندان مان را برای انجام درست وظایفشان تشویق کنیم تا به اعتماد به نفس آنها بیافزاییم و آنها را دلگرم کنیم.
متشکرم که خواندید.
داود زارع ۱۴۰۲/۵/۳۰