معرفی من

معرفی من

سلام، من داود زارع هستم. تئاتر و بازیگری را از دوران دبستان با حضور فعال در گروه تئاتر مدرسه­ ام تجربه کردم. هنگامی که نوجوان ۱۶ ساله ­ای بودم علاقه ­ی بیشتری به هنر پیدا کردم و به مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما رفتم و شروع به آموختن هنر بازیگری با اساتیدی همچون رضا فیاضی و مجتبی کاظمی کردم. از آن جا بود که به تئاتر کودک و نوجوان علاقمند شدم. در سال ۱۳۷۶ اولین تجربه کارگردانی­ ام را با نمایش «ما همه چیز داریم» به دست آوردم. در سال ۱۳۷۷ وارد دانشکده هنر و معماری شدم و به تحصیل در رشته تئاتر پرداختم. در همان سال دومین نمایش خودم را با عنوان «مدرسه جنگل» به روی صحنه بردم. از آن هنگام دریافتم که باید برای کودکان نمایش تولید کنم. بنابراین ادامه دادم. در سال ۱۳۹۲ شروع به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد نمودم. در همان دوران با خانم دکتر شیرین بزرگمهر آشنا شدم و بنا به پیشنهاد و ترغیب ایشان به فعالیت در حوزه ­ی آموزش تئاتر پرداختم و کلاس­ های آموزشی خود را برای بچه ­ها در سنین مختلف در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مراکز آموزشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار کردم. در همان سال­ ها که مربی جوان ­تری بودم به اهمیت و تاثیر آموزش مهارت­ های زندگی به کودکان از سنین پایه پی بردم و متوجه شدم نمایش می ­تواند در این راستا نقش مهمی ایفا کند اما متاسفانه نمی ­توانستم افکار و ایده ­های خود را اجرا کنم. به همین دلیل و خیلی زود اقدام به تاسیس یک آموزشگاه هنرهای نمایشی به صورت خصوصی و تخصصی برای کودکان و نوجوانان با بودجه شخصی کردم. در سال ۱۳۹۶ مجوزهای اولیه و موافقت­نامه اصولی را از وزارت فرهنگ و ارشاد دریافت کردم. در دوم تیرماه ۱۳۹۷ «آموزشگاه بازیگری توانش» افتتاح شد. در ادامه و همان سال «موسسه هنرهای نمایشی توانش» را برای تولید و اجرای نمایش کودک و نوجوان ثبت و راه اندازی کردم و این گونه «مرکز تئاتر توانش» مرکزی برای رسیدن به رویاهایم شکل گرفت. پس از دو سال و در مرداد ۱۳۹۹ هنگامی که پاندمی کرونا بیداد می­کرد و فعالیت ­های گروهی، همچون تئاتر بسیار بی ­رمق بود، آموزشگاه بازیگری توانش به درجه کیفی یک و اعتبار دائمی ارتقاء یافت و مورد توجه بیشتری از مخاطبان و هنرمندان قرار گرفت. من تاکنون بیش از سی نمایش حرفه ­ای برای بچه ­ها از خردسالان تا نوجوانان در مقام نویسنده، بازیگر، کارگردان، طراح و تهیه کننده به روی صحنه برده ­ام. «توانش» نیز به یک خانواده بزرگ تبدیل شده است که تاکنون هنرجویان زیادی در آن به فراگیری هنرهای نمایشی پرداخته ­اند و توانسته ­اند رویاهای خود را در زمینه بازیگری دنبال کنند و به آن برسند. در این میان هنر متعالی تئاتر نیز آن­ها را به فردی ارزشمندتر و مفیدتر برای جامعه تبدیل کرده است. من و همسرم (نرگس اصغری) که او هم چون من در تئاتر کودک و نوجوان فعال است و تمام کارهای من با او شکل گرفته و می­ گیرد، فکر می­ کنیم این رسالت ماست که با ابزار قدرت­مندی چون تئاتر به نسل آینده آگاهی بخشیم. به زودی بچه­ ها به جای ما امورات جامعه را در دست می گیرند.
«بنابراین نسل جدید بسیار بااهمیت هستند.»